วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2550

นิทาน เจ้าชายกบ




เจ้าชายกบ




เจ้าหญิงผู้งดงามองค์หนึ่ง เสด็จออกเดินเล่นในสวน เจ้าหญิงมีลูกบอลทองลูกหนึ่ง ขณะที่เจ้าหญิงโยนลูกบอลทองเล่นอยู่นั้น ลูกบอลทองเกิดกลิ้งตกลงไปในสระ เจ้าหญิงเสียดายลูกบอลมาก กำลังยืนคิดว่า ทำอย่างไรจึงจะเอาลูกบอลคืนมาได้ ก็พอดีมีกบตัวหนึ่งกระโดดขึ้นจากน้ำ แล้วพูดกับเจ้าหญิงว่า "ถ้าหม่อมฉันรับอาสาเอาลูกบอลทองขึ้นมาให้ เจ้าหญิงจะต้องรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท ให้นั่งคู่โต๊ะเสวย และนอนเคียงกับเจ้าหญิงได้ไหม" ด้วยความอยากได้ลูกบอลทองคืน เจ้าหญิงตอบตกลงทันที เสร็จแล้วเจ้ากบน้อยก็รีบดำลงไปในน้ำสักพักใหญ่ ก็โผล่ขึ้นมา ปากคาบลูกบอลทองส่งให้เจ้าหญิง เจ้าหญิงรับลูกบอลทอง แล้วก็เดินจากไป
พอตกถึงเวลาเย็น ขณะเจ้าหญิงนั่งอยู่ที่โต๊ะเสวย ร่วมกับพระราชา และพระราชินี ทันใดนั้นก็มีเสียงดังกึกๆ มาหยุดที่หน้าประตู แล้วก็มีเสียงเคาะที่ประตู เรียกชื่อเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิงทรงนิ่งเฉยเสีย เสียงที่หน้าประตูดังขึ้นอีก "เจ้าหญิงโปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย" เจ้าหญิงทรงเดินไปเปิดประตู เห็นกบตัวที่พบในสวน เจ้าหญิงจึงทำเฉยเสีย แล้วปิดประตู แล้วกลับไปนั่งโต๊ะ พระราชาทรงฉงนพระทัยมาก รับสั่งถามเจ้าหญิงว่า มีอะไรที่หน้าประตู ยังไม่ทันที่เจ้าหญิงจะตอบว่าอย่างไร ก็มีเสียงเคาะประตูอีก และมีเสียงพูดว่า "โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย" เจ้าหญิงสัญญาว่า จะรับหม่อมฉันไว้เป็นเพื่อนสนิท หม่อมฉันมาถึงแล้ว โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันด้วย พระราชา และพระราชินีได้ยินดังนั้น ก็ไต่ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้น เจ้าหญิงทรงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง และกล่าวว่า "ลูกไม่คิดว่า กบจะทิ้งสระขึ้นมาอยู่บนบกได้ จึงได้ให้สัญญา" พระราชาพูดว่า "ถ้าลูกได้สัญญาไว้เช่นนั้นแล้ว ก็ต้องทำตามสัญญา จงไปเปิดประตูรับกบเข้ามา" เจ้าหญิงทรงทำตามคำสั่ง ฝ่ายกบ เมื่อเข้ามาในห้องได้แล้ว ก็กระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ คู่กับเจ้าหญิง กินอาหารในจานอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อกบกินอาหารเสร็จแล้ว ก็พูดขึ้นว่า ง่วงนอนจริง คราวนี้เจ้าหญิงจะต้องพาหม่อมฉัน ขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยละ เจ้าหญิงทรงเสียพระทัยมาก ถึงกับร้องไห้ออกมา ด้วยเสียงอันดัง พระราชาได้รับสั่งว่า "ลูกได้ให้สัญญาไว้อย่างนั้น จะต้องทำตามสัญญา จงพากบขึ้นไปนอนบนเตียงของลูกเดี๋ยวนี้" เจ้าหญิงได้พากบขึ้นไปข้างบน เมื่อเข้าไปในห้อง เจ้าหญิงทำท่าจะโยนกบไปที่มุมห้อง แต่กบร้องขึ้นว่า เจ้าหญิงต้องทำตามสัญญา พูดแล้วกบก็กระโดนขึ้นไปนอนบนเตียง ของเจ้าหญิง เจ้าหญิงรู้สึกรังเกียจมาก กบพูดอีกว่า ถ้าเจ้าหญิงไม่ยอมให้หม่อมฉันนอนบนเตียง หม่อมฉันจะกราบทูลให้พระราชา ทรงทราบว่า เจ้าหญิงไม่ทำตามสัญญา เจ้าหญิงได้ยินดังนั้นทรงโกรธมาก จับกบเหวี่ยงไปมุมห้อง กบก็เลยต้องลงไปหงายท้องนอนแผ่สองสลึง สลบแน่นิ่งอยู่ตรงนั้นในทันทีทันใด..... เจ้าหญิงเมื่อเห็นกบนอนสลบแน่นิ่งไม่ไหวติงเข้าดังนั้น ก็ตกพระทัยเป็นอย่างมาก ทรงตรงเข้าไปที่ใกล้ ๆ แล้วเอื้อม พระหัตถ์ไปแตะต้องตามร่างกายของมัน แล้วยิ่งเจ้าหญิงไม่เห็นว่ามันหายใจ และขยับเขยื้อนเข้าให้อย่างนั้น... เจ้าหญิงจึงได้สำนึกผิดว่า...นี่เราคงจะทำโหดร้ายกับมันมากเกินไปเสียแล้ว..." ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ...อย่า เพิ่งตายนะ...ได้โปรดลุกขึ้นมาเถิดเจ้ากบน้อยของฉัน... " พูดจบน้ำตาอันใสสะอาดจากดวงพระเนตรของพระองค์ ก็เอ่อล้น ร่วงหล่นลงไปสัมผัสเอาเข้ากับร่างของเจ้ากบ ทันใดนั้นเอง ก็เกิดสิ่งมหัศจรรย์ กบที่มีรูปร่างน่าเกลียด ได้กลายเป็นเจ้าชายหนุ่มรูปงาม เจ้าชายทรงเล่าให้เจ้าหญิงฟังว่า "หม่อมฉันคือเจ้าชายที่ถูกแม่มดสาปให้กลายเป็นกบ และสิ่งที่จะถอนคำสาปได้ก็มีแต่หยาดน้ำตาอันบริสุทธิ์และมีเมตตาของพระองค์เท่านั้นพระเจ้าข้า " มีแต่เจ้าหญิงองค์เดียวเท่านั้น ที่จะแก้คำสาปได้ พระราชา และพระราชินีทรงดีพระทัยมาก ทรงทราบเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งสองพระองค์ทรงจัดพิธีแต่งงาน ให้แก่เจ้าชาย และเจ้าหญิงอย่างใหญ่โตมโหฬาร ในพิธีแต่งงานมีชาวเมืองเป็นจำนวนมาก พากันโห่ร้องแสดงความยินดี ให้แก่เจ้าชาย และเจ้าหญิงด้วยความพึงพอใจเป็นอย่างมาก





ไม่มีความคิดเห็น: